Στο σχολείο μαθαίνουν….

» Τι σημαίνει φιλία, σεβασμός, αλληλεγγύη.
» Θα μάθουν πως ο εαυτός τους δεν είναι τελικά το κέντρο του κόσμου 
» Θα μάθουν κανόνες 
» Θα μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται
» Θα μάθουν να παίρνουν και να δίνουν 
» Θα κατανοήσουν τον κόσμο που τα περιβάλλει
» Θα μάθουν να προστατεύουν αυτό τον κόσμο
» Θα μάθουν να αγαπιούνται εκτός των οικείων τους
» Θα μάθουν τι σημαίνει ανεξαρτητοποίηση
» Θα δοκιμάσουν, θα αποτύχουν
» Θα αγαπήσουν τη γνώση
» Θα έρθουν σε επαφή με διάφορα υλικά και θα δημιουργήσουν με οδηγό τη φαντασία τους
» Θα διευρύνουν την κοινωνικότητά τους
» Θα αναγκαστούν να συνεισφέρουν, θα μάθουν να μοιράζονται
» Θα αυξηθεί ο λόγος τους, το γνωστικό τους πεδίο.

Πριν όμως όλα  αυτά… Πόσο έτοιμοι είσαστε ως γονείς να βοηθήσετε την προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό;

Πολλές φορές δημιουργείται μια σύγχυση και μια δυσκολία στα παιδιά τις πρώτες μέρες προσαρμογής τους στο σχολείο, οι λόγοι διαφέρουν ανάλογα με τις σχέσεις των γονιών μεταξύ τους και τις σχέσεις γονέων με τα παιδιά.
Η προσαρμογή των παιδιών είναι μια διαδικασία συναισθηματικής φόρτισης για όλη την οικογένεια. 
Οι γονείς συνήθως διακατέχονται από συναισθήματα ανασφάλειας και ενοχής.
Ένα παιδί αρνητικά προετοιμασμένο θα χρειαστεί περισσότερο διάστημα για την ένταξή του στον παιδικό σταθμό.

Για αυτό…

» Αποδεχτείτε πως κάθε αρχή και δύσκολη 
Ως γονείς-κηδεμόνες πρέπει να είσαστε ήρεμοι σταθεροί και να σκέφτεστε θετικά. Η δική σας καλή ψυχολογία και η συγκράτηση ‘’κακών’’ συναισθημάτων θα βοηθήσουν το παιδί να περάσει γρήγορα στην αγκαλιά των παιδαγωγών.

» Συζητήστε με τους παιδαγωγούς του σχολείου
…για τα ενδιαφέροντα, τις δυνατότητες του και τις αδυναμίες του αφού πρώτα έχετε αποδεχτεί το γεγονός πως το παιδί σας δεν είναι το κέντρο του κόσμου, και πως εισέρχεται σε μια ομάδα όπου πρέπει όλα τα παιδιά να προσαρμοστούν σε αυτήν σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού ξεχωριστά.

» Συνέπεια στην ώρα αποχώρησης του
Νοιώθει ασφάλεια το παιδί όταν αυτό που του υπόσχεστε ακόμη και την ώρα αποχώρησης του είναι σταθερή και ακριβής. ‘Ένα παιδί χωρίς πρόγραμμα είναι ανασφαλές.

» Αποφύγετε τις συγκρίσεις
…με τις αντιδράσεις των άλλων παιδιών. Αυτό αποδεικνύει έλλειψη σεβασμού στην μοναδικότητα της προσωπικότητας του.

» Αφήστε τα προσωπικά προβλήματα στο τέλος της ημέρας
…και αφοσιώνεται χρόνο ουσιαστικό στο παιδί σας. 2-3 εβδομάδες πιο μπροστά μιλήστε με θετικές φράσεις για το χώρο που πρόκειται να τον φιλοξενήσει. Βοηθείστε το και προετοιμάστε το για τη συμπεριφορά του στο σχολείο.

» Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό 
… Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το δικό σας παιδί μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά δείξετε εμπιστοσύνη στα λόγια των νηπιαγωγών και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!
Αν σας πουν ότι το παιδί σας θα είχε όφελος εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα, αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.

Και σκεφτείτε πως  η εκπαίδευση ξεκινά από το Σπίτι και εμείς εδώ τη συμπληρώνουμε

Παιδαγωγική ομάδα ‘’αστεράκι’’ ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Σε μια έρευνα που έγινε σε σχολείο της Αμερικής ρωτήθηκαν τα παιδιά πώς βλέπουν τους γονείς τους. Να μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές απαντήσεις:

» Οι μεγάλοι δίνουν υποσχέσεις και έπειτα τις ξεχνούν ή λένε πως δεν επρόκειτο για πραγματική υπόσχεση, αλλά μόνο για ένα ίσως.
» Οι μεγάλοι δεν αφήνουν τα παιδιά τους να ντύνονται όπως θέλουν, ενώ οι ίδιοι ντύνονται όπως τους αρέσει, ακόμα κι αν αυτό που αποφασίζουν να φορέσουν δεν ταιριάζει στην περίπτωση ή είναι βέβαιο ότι μ' αυτό θ' αρπάξουν καμιά πούντα.
» Οι μεγάλοι δεν κάθονται ν' ακούσουν τι τους λένε τα παιδιά. Και παρ' όλα αυτά έχουν έτοιμη την απάντηση.
» Οι μεγάλοι κάνουν λάθη μα ποτέ δεν τα παραδέχονται, ή το λάθος τους δεν είναι λάθος ή κάποιος άλλος φταίει για το λάθος που έκαναν. 
» Οι μεγάλοι διακόπτουν συνεχώς τα παιδιά όταν αυτά διηγούνται κάτι. Αν όμως ένα παιδί διακόψει ένα μεγάλο αρχίζουν αμέσως οι παρατηρήσεις.
» Οι μεγάλοι δε μπορούν να καταλάβουν ότι ένα παιδί μπορεί να επιθυμεί ένα πράγμα για το χρώμα του, το σχήμα του, ή το μέγεθος του. Ακόμα και όταν το έχει αγοράσει με δικά του χρήματα. Αν δεν τους αρέσει, λένε: Δεν μπορώ να καταλάβω τι το ωραίο βρίσκεις σ' αυτή την αηδία.
» Οι μεγάλοι κάνουν πάντοτε κουτσομπολιό. Αν όμως τα παιδιά κάνουν το ίδιο και πουν τα ίδια πράγματα για τα ίδια πρόσωπα, τότε τους λένε ότι είναι αναιδέστατα κι ότι τους λείπει ο σεβασμός.